Agardo




Ilustración da autora 



Nos partes diarios da alba.

No intre exacto no que envolves o almorzo.

No eco dos teus pasos na escaleira da casa.

Nos trasegos da vida e mesmo nas voltas de culler nun café que amorna inquedo.

Nos segundos de acordos,
nos minutos que non voian
e nas horas que non contan.

Agardo...

No cheiro salgado das roupas abafadas
das miñas risas illadas.
Nas de todos.
Nas ventanas acesas aos ventos que te traen e te levan
para pegárenseme na pel os salseiros que te bañan.

O frío xa non é un sentir,
ten corpo,
ten cara...

E o horizonte é o semblante  que me fala
nas tempestades,
que é onde máis se agarda...

Pero mentres tempo non vén
a "sasón" non pasa...

E a Espera debuxa ronseis coa mirada.

Tras dela debuxo os meus trazos.

E ti,
tamén agardas...

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

O mar sempre volve

Zapatos sin pies

Marela